دور جدید یورش وحشیانه رژیم به طبقه کارگر و سطح معیشت کارگران!

تسلیم شدن جمهوری اسلامی در برابر توافقات هسته ای در چهارچوب سیاست های امریکا و دولت های سرمایه داری بمنظور رفع وضعیت بحرانی در ایران است. پذیرش سیاست های جهانی برای دولت، راه استفاده از تسهیلات صندوق بین المللی و تجارت جهانی و ورود سرمایه برای سرمایه گذاری به نفع سرمایه های خارجی را هموار خواهد نمود. سرمایه گذاری در کنار مواد خام و امکانات غنی در ایران نیروی کار ارزان مهمترین عامل سود آوری است. رژیم سرمایه اسلامی مُلزم به تعهداتی است که فضای اقتصادی- سیاسی جامعه ایران را با سرکوب و اختناق بیشتر و به بند کشاندن فعالین کارگری و فعالین و آزادیخواهان سایر جنبشهای اجتماعی بدور از هر اعتراض و اعتصاب و دغدغه ایی تبدیل به جزیره ایی آرام بنماید، که از قبل استثمار شدید کارگران سود  سرمایه داران  را تامین بنماید، و از سویی دیگر هم بتواند  جوابگوی  تعهدات  و  سرسپردگی  خود  در مقابل اربابان امپریالیستی اش باشد. دولت جمهوری اسلامی برای مشروعیت بخشیدن به این  طرح و  برنامه باید  بسیاری   از  کارخانجات  را   تعطیل  نماید  و  بر  صف  متراکم  بیکاران بیافزاید، از پرداخت حقوقهای معوقه چشم بپوشد، که بسرعت این را در دستور کار خود گذاشته و اجراء می نماید. قطعا در مقابل اینهمه اجحاف و  نابرابری در بستر بحرانهای  شدید  اقتصادی –سیاسی  توده های  کارگر  و  زحمتکش ساکت ننشسته و به اعتراض و اعتصاب ادامه می دهند. بهمین دلیل، با بودن اعتراضات کارگری بی شمار در ایران، تشکل های  مستقل  و طبقاتی  کارگری در  این  روند خار چشم سرمایه داری و رژیم اسلامی است. با هدف جلوگیری از ایجاد چنین تشکل هایی  رژیم اسلامی  فعالین ومدافعین آن را تحت انواع فشار و دستگیری و زندان قرار داده و می دهد و اکنون قتل خاموش کارگران و فعالین کارگری زندانی در چنین شرایطی تشدید می شود.

قتل عمد شاهرخ زمانی فعال کارگری در زندان رجایی توسط جمهوری اسلامی دقیقا در راستای این سیاستهای اخیر جمهوری اسلامی و زد و بندش با امپریالیستها بوقوع پیوست. و این هشداری است به جنبش کارگری و فعالین آن که جمهوری اسلامی برای عملی نمودن تعهداتش قداره را از رو بسته است. و برای عملی نمودن مقاصد شوم سرمایه های خارجی موج سرکوبها و دستگیری و اعدام را شدت خواهد داد، همانطور که تا کنون هیچ تخفیفی قائل نشده است. چنانچه شاهد هستیم دستگیری، زندان و شکنجه نتوانست شاهرخ و دیگر فعالین کارگری را از اعتراض و مبارزه در دفاع از حقوق خود و هم طبقه ای هایشان باز دارد . قتل خاموش فعالین کارگری در ایران توسط رژیم مدتهاست در زندان اتفاق می افتد و اما این خطر و تهاجم وحشیانه و هم جانبه جمهوری اسلامی این بار تدابیر جدی تری را از جانب فعالین کارگری سوسیالیست و جنبش کارگری می طلبد ، که بتوانند با اتحاد و متشکل شدن در مقابل این توحش سرمایه صف آرایی و ایستادگی نمایند

سپتامبر 2015