کوبانی بر علیه داعش پیروز شد!

درود بر جنبش مقاومت کوبانی!

درود به تک تک آن زنان و مردان آزاده ایی؛ که نه تنها با عزم دفاع از کوبانی بلکه به عزم مبارزه بر علیه داعش، توحش و بربریت دست پرورده سرمایه جهانی، به نبردی قهرمانانه برخاستند. به مردم مقاوم کوبانی که با اراده ایی راسخ و اتحادی محکم و استوار زیر رگبار گلوله و آتشبار سنگین توپخانه و خمپاره اندازجنایتکاران داعش ایستادند و مقاومت کردند، رنج و آواره گی را تحمل نمودند و تمام این مشقات را بجان خریدند تا تحقق آزاد زیستن و آزادگی را در مقابل جهانی که در بردگی و اسارت بسر میبرد، به مردم کوبانی و جهانیان عرضه نمایند.

 

از جان گذشتگی زنان و مردان مبارز کوبانی الگوی موفقی از استقامت، اتحاد و همبستگی را به جهانیان عرضه کرد، نه تنها در تاریخ بشری ثبت خواهد شد بلکه به عنوان نمونه ایی از یک مبارزه موفق راهگشای مبارزاتی برای تمام ستمدیدگان در سراسر جهان خواهد بود. این نقطه عطف تاریخی در مبارزه توده ای، علاوه بر اینکه دستاوردهای ارزنده ایی نصیب بشریت کرد؛ چهره کریه داعش جنایتکار و حامیان امپریالیستی آن را نیز بر ملاء ساخت.

مبارزه کوبانی، مبارزه خواست یک زندگی انسانی در مقابل آدمکشان داعشی، این محصول سیاست تجاوز امپریالیستی به منطقه خاورمیانه، این سپاهیان جهل و تحجر بنیادگرایی و این منادیان تاریکی، بردگی و خفقان است! که مانند همتایان دیگر خود، رژیم جمهوری اسلامی، القاعده، طالبان، النصره، اخوان المسلمین، حزب الله و غیره، از عمق زباله دان متعفن تاریخ سر برآورده اند. هدف این لشکر سیاه و جهالت تسلط بر منابع، غارت و استثمار قرون وسطائی و به بردگی کشاندن مردم زحمت کش درمنطقه است.

جنگ و مبارزه کوبانی در تقابل با چنین ارتجاعی ضرورت یافت. یک مبارزه هدفمند و آگاهانه که آشکارا توجه تمام آزادیخواهان و جنبشهای اجتماعی جهان را بخود جلب نمود و زبانزد تمام دنیا شد. حتی رسانه های بورژوایی هم نتوانستد منکر انعکاس این مبارزه حق طلبانه شوند. کوبانی با ابعاد مبارزاتیش توطئه ها و سیاستهای ارتجاع، امپریالیسم را افشاء کرد. ماهیت دار و دسته های مزدور و جیره خواری که با براه اندازی اختلافات شیعه و سنی و کرد و عرب و تکیه بر ناسیونالیسم، به مقاومت و مبارزه توده ها خط بطلان می کشند را افشاء نمود.

نباید اجازه داد امپریالیست ها و کشورهای طرفدار داعش در منطقه و رهبران و حکمرانان ناسیونالیست اقلیم کردستان عراق و جیره خوار امریکا که در انتظار سقوط کوبانی بودند، خود را سهیم در این پیروزی بدانند.

درجنگ مقاومت 4 ماهه کوبانی زنان رزمنده و آزاده ایی که دوش به دوش مردان برای آزادی و برابری جنگیدند و مبارزه کردند، حماسه آفریدند. در جهانی که زنان در نابرابری جنسیتی و طبقاتی بسر میبرند و در هیچ عرصه اجتماعی، اقتصادی و سیاسی با مردان برابر نیستند، زنان کوبانی با مبارزه، مقاومت و استقامت استراتژیکی برابری مرد و زن را در برخی عرصه ها به اثبات رساندند. اینها به تمام رجز خوانها و مدافعان بورژوا طرفدار حقوق زن ثابت نمودند که برابری زنان با مردان در عرصه های اجتماعی و اقتصادی تنها با مبارزه و حضور مستقیم و دخالتگری زنان بدست خواهد آمد. زنان کوبانی با رشادت و ذکاوتی که در این مبارزه از خود نشان دادند سمبل آزادگی و برابری اند و الگویی برای تمام زنان دنیا خواهند بود!

مسئله کوبانی و پیروزیش تنها به کوبانی ختم نمیشود، مسئله جنبش کارگری جهانی و منطقه خاور میانه است. در کوبانی، شنگال و یا هر نقطۀ دیگر خاورمیانه، در اساس این کارگران و زحمتکشان اند که مورد تهاجم وحشیانه و قرون وسطایی ارتجاع سرمایه داری قرار گرفته و می گیرند. دستاوردهای مثبت مبارزات چند ماهه این دیار در مقابل ارتجاع جهانی به تقویت جنبشهای اجتماعی و توده ایی منطقه کمک خواهد نمود. سنتهای قوی مبارزاتی و طبقاتی مبارزات مردم کوبانی، در تاریخ معاصر ثبت خواهد شد و راه گشای مبارزات آزادی خواهانه و حق طلبانه برای تمام ملیتهایی خواهد بود که از ستم طبقاتی نظام سرمایه داری در عذابند.

پیروزی کوبانی زمانی می تواند معنی واقعی داشته باشد که دستاوردهایی را که از طریق دخالتگری مردم در اداره امور جامعه بدست آمده حفظ شده و تداوم یابد. در قبال برپائی کانتونها و خودمدیریتی حاکم بر آن بود که زنان و مردان رزمنده کوبانی توانستند در این جنگ نابرابر دوام بیاورند و نیروهای نظامی بدون اتکاء به این کانتونها و شوراها امکان مقاومتشان در مقابل دشمن ضعیف بود. راز موفقیت ادامه جنگ و پیروز نهایی آن فقط در همبستگی و اتحاد توده های مردم بود که با شور و مشورت و هم نظری آن را به انجام رساندند. امروز آنچه که باید در کوبانی و منطقه و نزد جهانیان برجسته گردد نه تنها مقاومت نظامی کوبانی بلکه نیروهای نظامی ای که تحت نظر کانتونها و یگانهای ویژه مردمی هدایت می شدند و در پرتو رای همگانی بود که هم جنگ می توانست ادامه یابد و هم بر کل امورات شهری مردم نظارت داشته باشند.

قطعا امروز که کوبانی به این پیروزی دست یافته و بسیاری از سنتهای یک دموکراسی مستقیم را در جامعه نهادینه نموده اند، دشمنان کوبانی از امپریالیستها و ناسیونالیستها گرفته تا حکومتهای دست نشاده منطقه برای درهم شکستن کانتونها و دمکراسی مردمی حاکم بر آن ساکت نخواهند نشست و در پی این توطئه اند که این دستاورهای ارزنده بشری را در هم شکنند. آنچه که بیش از هر زمان دیگر این مسئولیت و حس هشیاری را از مردم کوبانی می طلبد با تمام نیرو این دستاورها را حفظ و توطئه های دشمنان رنگارنگ را خنثی نمایند و حمایت جنبشهای اجتماعی و نیروهای مترقی را در این رابطه به کمک بطلبند.

مردم آزاده کوبانی با قامتی بر افراشته و کوله باری از تجارب گرانبها و تنی خسته به شهر ویران شده کوبانی برگشته اند، زمان آن است که برای ارتقاء مبارزه و ادامه آن کارگران و زحمتکشان کوبانی تشکلهای طبقاتی خود را ایجاد نموده و مبارزات خود و توده های مردم را سازمان دهند.

همچنین لازم است حامیان تا کنونی مقاومت و مبارزه کوبانی با بکار گرفتن هر ابتکار و امکانی به سازمان ملل و دولت ها را تحمیل نمایند تا عملاً در بازسازی شهر دخیل شوند. آاین دیار نیاز به بازسازی سریع دارد. این شهر نماد مقاومت و آزادگی ستمدیدگان دنیا را باید همیشه زنده نگه داشت.

فوریه 2015

 

زنده باد پیروزی و مبارزه خستگی ناپذیر مردم کوبانی!

کانون سوسیالیست های کارگری