( توماس برگر ـ روزنامه جهان جوان شماره 80
به تاریخ فوریه 2014)
مقدمه مترجم ـ بنگلادش کشوری پر
جمعیت با درجه ای بالای از فقر در آن است . و این محیط مناسبی برای سرمایه گذاری
شرکت های بزرگ است که با استفاده از نیروی کار بسیار ارزان در آن به کسب سودهای
هنگفت می پردازند. تا کنون گویا بیشترین سودآوری در صنعت تولید پوشاک با استفاده
از دستمزدهای بسیار نازل بویژه از قبل زنان کارگر و کودکان کاربوده است. اکنون
بموازات تولید پوشاک تولید داروهای ژنریک نیز با هدف سود آوری هر چه بیشتر در
جریان است ومتن حاضر به این امر اختصاص دارد.
ترجمه ـ مینا اخگر
در بنگلادش بموازات تولید پوشاک،
تولید داروهای ژنریکی نیز درحال اشباع شدن است. شرکت های دارویی در نظر دارند با
این کار در رقابت بخشی ازبازار هند را تسخیر کنند.
دربنگلادش تنها لباسهای ارزان برای
بازار کشورهای اروپایی تولید نمی شود، سالها است که تولید دارو نیز درآنجا رشد کرده
است. شرکتهای دارویی (تولید قرص و سرم ) ازستون های اصلی اقتصاد دراین کشور آسیای
جنوبی پر جمعیت گردیده است. فقط در طی سالهای 2011 و 2012 صادرات دارو در حدود 24 درصد رشد داشته است که چیزی
معادل 59،82 میلیون دلارامریکایی است. ظاهرا حجم زیادی نیست اما با وجود این از نرخ
رشد بالایی برخورداراست. ازسالهای 2008 تا کنون صادرات دارو دو برابرشده است و در واقع
این بازار بزرگ فروشی معادل 1،3 میلیارد دلار دارد. به عبارتی 97 درصد کمک های
دارویی در بنگلادش تولید می شود که درحدود 200 شرکت درآن فعالند و حدود صد هزار نیروی
کار جوان در آن مشغول بکارند. قبل از هر چیز 20 شرکت بزرگ می خواهند تولیدات شان
جهانی شود و بازار بزرگی را در دست بگیرند، چیزی درحدود 82 درصد. براساس گزارش
دیلی استار درهفته گذشته میزان سرمایه گذاری دراین بخش 1،3 بیلیون (1300میلیارد) هزینه
شده است که 200 میلیارد آن به داروهای ژنریک اختصاص داده شده است ( ژنریک داروهایی
کم هزینه هستند و درعین حال در مقابل بیماریها اثرات ضعیفی دارند). بنگلادش آماده
همکاری با اروپا است و شرکتهای اروپایی می خواهند سهم بیشتری از کیک آنجا را به
چنگ آورند. این پروژه به عنوان مرکزی برای
توسعه بیشتر و ایجاد فناوری بالاتر و تحقیقات
درنظرگرفته شده است که اجرای آن درسال 2012 عملی شده است و طرح آن مربوط به سالیان
قبل است.
مرکزی گسترده و خودکفا در رابطه با مواد دارویی (ای
.پ.ای)، با استفاده ازمواد شیمیایی و بیولوژیک فعال شده از مواد مخدر و دیگر محصولات
پزشکی و با حجم سرمایه گذاری حدود 140 میلیارد دلار، که قادر باشد هر چه بیشترهزینه
ها را کاهش و تولید را ساده تر کند. و به عبارتی بتواند مقرون بصرفه بوده، قیمت ها
را تضمین کرده وبازار را تسخیر کند. آنها میخواهند رقبای قدیمی موجود (اف.د.ای)
وبزرگترین صادرکننده داروسازی هند را که تا
ماه ژانویه به علت فقدان کیفیت متوقف شده از میدان بدرببرند. شرکت های دارویی
بنگلادش از وجود توافقنامه تریپس نیزسود میبرند. چرا که تواقفنامه مذکور تحت پوشش
سازمان تجارت جهانی است و تا سال 2016 این طرح ثبت شده است. شرکت های وسیع دارویی
نه تنها در داخل کشور خود می توانند به فروش محصولات اقدام کنند بلکه آن را به
کشورهای درحال توسعه نیز صادر کنند. بنگلادش بین پنجاه کشور جهان تنها کشوری است
که در آن این طرح دارویی موجود است.ترجمه ـ مینا اخگر
