خیابان؛ اول ماه مه، روز همبستگی جهانی طبقه کارگر فرا رسید. کارگران سراسر جهان در این روز صفوف خود را به عنوان یک طبقه جهانی در مقابل نظام استثمارگر و غارتگر سرمایه داری به نمایش در می آورند. طبقه کارگر دربخشی از جهان چرخ تولید را در این روز می خواباند و در بخش های دیگر جهان به اشکال مختلف این روز را برگزار می کنند.
در ایران با وجود استبداد هار اسلامی سرمایه در ممنوعیت برگزاری مراسم مستقل کارگران و نیز بر پایی تشکل های مستقل، اما کارگران یک سر از مبارزه غافل نبوده اند و مبارزات آنان روزانه در ابعاد وسیعی در جریان است. در چند سال گذشته برپایی روز کارگر و نیز ایجاد تشکل مستقل را به رژیم جمهوری اسلامی تحمیل کرده اند. امسال روز کارگر در حالی از راه میرسد که ایران خیزش توده ای نان و آزادی را از سر گذرانده و غیر از جنبش کارگری دیگر جنبش های اجتماعی منجمله زنان و دانشجویان به حرکت درآمده اند.
تجمع و راهپیمایی کارگری برای احقاق مطالباتشان گسترش پیدا کرده است و نیز زنان کارگر به تحرک درآمده اند. زندان و دستگیری فعالین جنبش کارگری و سایر جنبش های اجتماعی توسط ارتجاع حاکم نتوانسته مبارزه آنان رامتوقف کند. حتی در مقابل بیکارسازی جمعی، کارگران با صدای رسا اعلام کرده اند که می توانند خود مدیریتی کنند و اشتغال ایجاد کنند.
خیزش دی ماه گذشته نقطه عطفی در مبارزات اجتماعی مردم زحمتکش طی حدود چهار دهه از حاکمیت ارتجاع اسلامی سرمایه بوده است. اعتراضات توده ای برای رفاه و آزادی انعکاس بحران اقتصاد سرمایه داری و نیز بحران سیاسی حاکمیت اسلامی و بیان آشکار جنبش های اجتماعی در ایران بود که به اشکال مختلف طی سالها در ایران جاری بوده است.
مبارزات روزمره کارگری در ایران تاریخاً بی سابقه بوده است و نیز در کنار آن اعتراضات اجتماعی زنان و دانشجویان دائما جریان دارد. ویژگی خیزش دی ماه در بیان مطالبات اقتصادی و نیز نابودی حکومت دینی حافظ سرمایه در ایران بود. گفتمان سیاسی بورژوازی که طی سالها از مسیر اصلاح طلبی رژیم نمایندگی می شد به شکست کامل انجامید و پروسه سرنگونی رژیم از سوی اکثریت مردم زحمتکش اعلام شد.
امروز مطالبات اجتماعی و به خصوص زنان و دانشجویان در جامعه در همسویی با مطالبات جنبش کارگری است و در روز ۸ مارس امسال در جلو وزارت کار گردهمایی هایی با اعلام قطعنامه برابری خواهانه در رفع تبعیض جنسیتی بر زنان و مطالبات زنان کارگر صورت گرفت که نقطعه عطفی در مبارزات جنبش های اجتماعی را به محک گذاشت.
اکنون رژیم اسلامی ناتوان تر از قبل، چه در سطح بین المللی و چه داخلی بسر میبرد و جنبش های اجتماعی در ایران با اتکای بیشتر به مبارزات خود مطالباتشان را بیان می کنند و خود را هر چه بیشتر سازمان خواهند داد. آنچه در پیامهای نوروزی سران رژیم تحت عنوان سالی تلخ بیان شد خود شاهدی بر این ادعاست.
اول ماه مه پیش رو در ایران می تواند صحنه رویارویی آشکار جنبش کارگری و سایر جنبش های اعتراضی در برابر رژیم اسلامی باشد و این فرصتی است که با توجه به آن طبقه کارگر نیروی اجتماعی خود را محک زند تا هر چه بیشتر متشکل و متحد بتواند مبارزات اجتماعی در ایران را درجهت رفاه و نان و آزادی هدایت کند و سرنگونی رژیم اسلامی را به نفع مردم زحمتکش در ایران و نیز منطقه رقم زند.
با توجه به زمینه های عینی موجود، روز کارگر امسال در ایران از چنان پتانسیلی برخوردار است که بتواند انعکاسی سازمانیافته از مطالبات و خواست های فراگیر اجتماعی باشد و دور از انتظار نخواهد بود که فعالین کارگری بتوانند اتحادی آگاهانه در میان جنبش های اجتماعی در ایران رابا دادن بیانیه ها و قطعنامه های سراسری سازمان دهند. سوسیالیست ها و فعالین جنبش کارگری در چنین مسیری می توانند استراتژی طبقه کارگر را تقویت کنند و به ایجاد تشکل های کارگری به مثابه نیروی اجتماعی تعیین کننده درایران یاری رسانند.
زنده باد اول ماه مه
مستحکم باد اتحاد جنبش کارگری با دیگر جنبش های اجتماعی در ایران
سرنگون باد رژیم اسلامی در ایران
کانون کارگران سوسیالیست
اردیبهشت ۱۳۹۷
خیابان؛ اول ماه مه، روز همبستگی جهانی طبقه کارگر فرا رسید. کارگران سراسر جهان در این روز صفوف خود را به عنوان یک طبقه جهانی در مقابل نظام استثمارگر و غارتگر سرمایه داری به نمایش در می آورند. طبقه کارگر دربخشی از جهان چرخ تولید را در این روز می خواباند و در بخش های دیگر جهان به اشکال مختلف این روز را برگزار می کنند.
در ایران با وجود استبداد هار اسلامی سرمایه در ممنوعیت برگزاری مراسم مستقل کارگران و نیز بر پایی تشکل های مستقل، اما کارگران یک سر از مبارزه غافل نبوده اند و مبارزات آنان روزانه در ابعاد وسیعی در جریان است. در چند سال گذشته برپایی روز کارگر و نیز ایجاد تشکل مستقل را به رژیم جمهوری اسلامی تحمیل کرده اند. امسال روز کارگر در حالی از راه میرسد که ایران خیزش توده ای نان و آزادی را از سر گذرانده و غیر از جنبش کارگری دیگر جنبش های اجتماعی منجمله زنان و دانشجویان به حرکت درآمده اند.
تجمع و راهپیمایی کارگری برای احقاق مطالباتشان گسترش پیدا کرده است و نیز زنان کارگر به تحرک درآمده اند. زندان و دستگیری فعالین جنبش کارگری و سایر جنبش های اجتماعی توسط ارتجاع حاکم نتوانسته مبارزه آنان رامتوقف کند. حتی در مقابل بیکارسازی جمعی، کارگران با صدای رسا اعلام کرده اند که می توانند خود مدیریتی کنند و اشتغال ایجاد کنند.
خیزش دی ماه گذشته نقطه عطفی در مبارزات اجتماعی مردم زحمتکش طی حدود چهار دهه از حاکمیت ارتجاع اسلامی سرمایه بوده است. اعتراضات توده ای برای رفاه و آزادی انعکاس بحران اقتصاد سرمایه داری و نیز بحران سیاسی حاکمیت اسلامی و بیان آشکار جنبش های اجتماعی در ایران بود که به اشکال مختلف طی سالها در ایران جاری بوده است.
مبارزات روزمره کارگری در ایران تاریخاً بی سابقه بوده است و نیز در کنار آن اعتراضات اجتماعی زنان و دانشجویان دائما جریان دارد. ویژگی خیزش دی ماه در بیان مطالبات اقتصادی و نیز نابودی حکومت دینی حافظ سرمایه در ایران بود. گفتمان سیاسی بورژوازی که طی سالها از مسیر اصلاح طلبی رژیم نمایندگی می شد به شکست کامل انجامید و پروسه سرنگونی رژیم از سوی اکثریت مردم زحمتکش اعلام شد.
امروز مطالبات اجتماعی و به خصوص زنان و دانشجویان در جامعه در همسویی با مطالبات جنبش کارگری است و در روز ۸ مارس امسال در جلو وزارت کار گردهمایی هایی با اعلام قطعنامه برابری خواهانه در رفع تبعیض جنسیتی بر زنان و مطالبات زنان کارگر صورت گرفت که نقطعه عطفی در مبارزات جنبش های اجتماعی را به محک گذاشت.
اکنون رژیم اسلامی ناتوان تر از قبل، چه در سطح بین المللی و چه داخلی بسر میبرد و جنبش های اجتماعی در ایران با اتکای بیشتر به مبارزات خود مطالباتشان را بیان می کنند و خود را هر چه بیشتر سازمان خواهند داد. آنچه در پیامهای نوروزی سران رژیم تحت عنوان سالی تلخ بیان شد خود شاهدی بر این ادعاست.
اول ماه مه پیش رو در ایران می تواند صحنه رویارویی آشکار جنبش کارگری و سایر جنبش های اعتراضی در برابر رژیم اسلامی باشد و این فرصتی است که با توجه به آن طبقه کارگر نیروی اجتماعی خود را محک زند تا هر چه بیشتر متشکل و متحد بتواند مبارزات اجتماعی در ایران را درجهت رفاه و نان و آزادی هدایت کند و سرنگونی رژیم اسلامی را به نفع مردم زحمتکش در ایران و نیز منطقه رقم زند.
با توجه به زمینه های عینی موجود، روز کارگر امسال در ایران از چنان پتانسیلی برخوردار است که بتواند انعکاسی سازمانیافته از مطالبات و خواست های فراگیر اجتماعی باشد و دور از انتظار نخواهد بود که فعالین کارگری بتوانند اتحادی آگاهانه در میان جنبش های اجتماعی در ایران رابا دادن بیانیه ها و قطعنامه های سراسری سازمان دهند. سوسیالیست ها و فعالین جنبش کارگری در چنین مسیری می توانند استراتژی طبقه کارگر را تقویت کنند و به ایجاد تشکل های کارگری به مثابه نیروی اجتماعی تعیین کننده درایران یاری رسانند.
زنده باد اول ماه مه
مستحکم باد اتحاد جنبش کارگری با دیگر جنبش های اجتماعی در ایران
سرنگون باد رژیم اسلامی در ایران
کانون کارگران سوسیالیست
اردیبهشت ۱۳۹۷
