کارگران جهان بپاخیزید!
زنجیرهایتان را بگسلید حق
خویش بستانید.
مفت خوران استثمارگر به یغما
میبرند تمام دست رنجتان را
آیا فرجامتان این است از
گهواره تا گور کرنش و تسلیم؟
یا غایت آروزهایتان بردگی
است؟
اسیران گرسنگی بپا خیزید!
اشک کودکان مان برای تان،
مرگ میلیونها گرسنه؛ آرمان و راه تان گواه آخرین پایداری ست.
کارگران اراده کنند سریع
ترین قطارها را از حرکت باز می ایستانند؛ و نیز هر کشتی در اقیانوس،
چرخهای تولید و هر معدن و
کارخانه ایی را، تنها با زنجیر اتحادشان، ناوگان قدرت هر کشوری، در فرمان و
استیلای کارگران.
کارگران متحد شوید مردان و
زنان کارگر در کنار هم ؛ درهم می شکنیم سرمایه داران را چونان موج و خاکروبه ای؛
اتحاد، اتحاد جدایی مرگ ما
ست؛
شعار ما این است ”همه برای
یکی یکی برای همه“
کارگران جهان، بپا خیزید!
با تمام قدرت و شکوه تان حقتان را بستانید،
دیگر زاری برای نان کافی
است،
آزادی، عشق و سعادت از ان ما
ست.
آن هنگام که پرچم سرخ
شکوهمندمان در سرزمین کارگران به اهتزاز در آید.
برای من سوگواری نکنید
سازماندهی کنید.
سروده ای ازجوهيل،
برگردان : پرتوياران 