امسال در شرايطی طبقه کارگر جهانی به
استقبال اول ماه مه، روز جهانی کارگر رفت، که بحرانهای اقتصادی حاکم بر جهان، غیرانسانی
بودن شرایط زیستی طبقه کارگر جهانی به قوت خودش باقی است. و توده های کارگر و
زحمتکش با دیگر اقشار و طبقات دیگر جامعه اعتراضات خود را در نماد جنبش ضد سرمایه
داری جهانی به نمایش گذاشتند. این جنبش اعتراض جهانی کارگران و زحمتکشان است که بدهی
سرمایه های بزرگ را به بهای تحمل ریاضت های بمراتب شدید تر
از پیش باید بپردازند. یونان، پرتغال، اسپاینا، رومانی، بریتانیا، آلمان، فرانسه
... آمریکا، آسیا، هیچ کجا معاف نمانده است. در همه جا مردم با بیکارسازی ها، کاهش
دستمزدها، کاهش بودجه های رفاهی و محدود کردن بیمه ها و پوشش های اجتماعی و آموزش
و فرهنگ یعنی تخریب تمام خدماتی که کارگران برای بدست آوردنشان سالها بی وقفه
مبارزه کرده اند، بیکار و زندانی شده اند وحتی در برخی موارد برایش خون داده اند، روبرو
هستند، و یکی پس از دیگری پس گرفته میشود. در همه جا با تورم افسار گسیخته و کاهش
شدید قدرت خرید و سطح زندگی بخشهای بزرگی از مردم روبرو هستیم. هر کشور بنا به
میزان ادغام در اقتصاد جهانی و تعامل با بازار های جهانی از گسترش پی آمدهای بحران
جهانی و رکود ناشی از آن آسیب می پذیرد.
اعلامیه
فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری به مناسبت روز جهانی کارگر حاوی پیامهای قوی
مبارزاتی و همبستگی جهانی طبقه کارگر بود. اطلاعیه با شعار کارگران! علیه توحش سرمایهداری، برا
ی عدالت اجتماعی، برای جهانی عاری از استثمار، بپا خیزید! ... و بیکاری متوقف
گردد! سازماندهی و مبارزه برای کار و زندگی شرافتمندانه! شروع میشود.
اطلاعیه توجه طبقه کارگر جهانی را در
اول ماه مه امسال به سیاستهای سرمایهداری
جهانی و دولتهایشان و دیگر سازمانهای امپریالیستی (مانند بانک جهانی، صندوق بینالمللی
پول، اتحادیه اروبا و ..) برا ی برون رفت از بحرانی که با آن روبرو هستند جلب می
کند در ضمن با اشاره به کاهش دستمزدها، کاهش خدمات اجتماعی، استبداد، برنامههای
ریاضتی، حذف حقوق اجتماعی و بیکاری وسیع و همچنین اوضاعی که در اوکراین، به علت تضادهای
امپریالیستی موجود است. اطلاعیه بدرستی به این موضوع هم اشاره می کند که کارفرماها
و دولتهای سرمایهداری میخواهند در سازمان جهانی کار «حق اعتصاب» (کنوانسیون ۸۷ سازمان جهانی کار) را حذف نمایند. حق
اعتصابی که کارگران با مبارزات خود بدست
آوردهاند؛ و فقط با تلاش و مبارزه آنان باقی خواهد ماند! و از جنبش جهانی اتحادیهها
میخواهد که یک جنیش وسیع و رزمجویانهای را برای دفاع از این حق بسیج کند. و در
ادامه به مسئله بیکاری در سطح جهانی و آسیبهای ناشی از آن اشاره می نماید، با
فراخوان عمومی در اول ماه مه، فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری از سازمانها و
سندیکاهای طبقاتی دعوت میکند که علیه پدیده بیکاری متحدانه مبارزه نمایند: مبارزه
برای حق حیات بیکاران و حق داشتن یک شغل دایمی برای همه و مبارزه با عوامل ایجاد
کننده این بیکاریها. این فدراسیون انتظار دارد که این اول ماه مه به نقطه شروع و
مقدمات آماده سازی برای کارزار جهانی اعتراض که در روز سوم اکتبر ۲۰۱۴ خواهد بود، تبدیل شود. شعار اول ماه
مه امسال را "علیه بیکاری" عنوان نموده است. در آخر اطلاعیه با یک پیام
قوی و اعلام همبستگی جهانی طبقه کارگر سراسر دنیا را به یک کارزار علیه نظام
سرمایه داری دعوت می نماید.
کارگرانِ جهان،
"هیچ دلیلی ندارد که کارگران در فقر زندگی بکنند و یا بیکار باشند؛ یا گرسنه بوده و از بهداشت عمومی و مجانی محروم باشند، و یا درگیر جنگهای امپریالیستی باشند. فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری از همه کارگران میخواهد که متحد بوده و زیر پرچم آن، با برپایی اعتصاب و راهپیماییهای رزمجویانه و اعتراضی، از حق اعتصاب دفاع نمایند. برای کار دایم و پایدار برای همه، حق داشتن سندیکا و حقوق اجتماعی و آزادی مبارزه نمایند. "
"هیچ دلیلی ندارد که کارگران در فقر زندگی بکنند و یا بیکار باشند؛ یا گرسنه بوده و از بهداشت عمومی و مجانی محروم باشند، و یا درگیر جنگهای امپریالیستی باشند. فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری از همه کارگران میخواهد که متحد بوده و زیر پرچم آن، با برپایی اعتصاب و راهپیماییهای رزمجویانه و اعتراضی، از حق اعتصاب دفاع نمایند. برای کار دایم و پایدار برای همه، حق داشتن سندیکا و حقوق اجتماعی و آزادی مبارزه نمایند. "
در کنار این
فراخوانها، تظاهرات ها، متینگ ها و اعتراضاتی صورت گرفت که می توان گفت امسال این گردهمائیها
در برگزاری اول ماه مه به نسبت سالهای قبل در سطح وسیعتر و سازمانیافته تر در اکثر
کشورها صورت گرفت. شعارها و مطالبات کارگری رادیکالتر و بیشتر به نیروی طبقاتی خود
کارگران اتکاء داشت. ضرورت همبستگی جهانی طبقه کارگر بیشتر از سالهای قبل قابل ملموس
بود.
تظاهرات اول ماه
امسال بویژه در کشورهائی مانند ترکیه،
اسپانیا، آمریکا، یونان، فرانسه، آلمان، ایتالیا، اوکراین بخش شرق و جنوب شرقی و …
خیلی کشورهای دیگر در مقابل یورش نیروهای سرکوبگر به مقاومت دست زدند، بعنوان
نمونه، طبق گزارشات رسانه های خبری در شهر استانبول ترکیه بیش از ۴۰ هزار پلیس در
خیابانها در حال آماده باش بودند ، تا گردهمائی برگزار کنندگان اول ماه مه را که با
شعارهای رادیکال و طرح مطالبات خود به میدان آمده بودند را سرکوب نمایند. به همین
دلیل درگیری شدیدی بین نیروهای پلیس شورشی و تظاهرات کنندگان در گرفت. نبرد طبقاتی
بین استثمار شوندگان و استثمار کنندگان در صحنه خیابانها و مکانهای عمومی به عینت
دیده میشد بطوریکه در ترکیه پلیس در یورش وحشیانه خود حتی به کودکان و پیران و
بیماران هم رحم نکردند و حتی به خانه های مردم گاز اشک آور و خفه کننده پرتاب
کردند که منجر به زخمی شدن تعدادی از مردم بیدفاع در خانه هایشان شد. در زد و خورد بین نیروهای
شورشی ترکیه و کارگران و جوانانی که به مقابله پرداختند تعدادی زخمی و دستگیر
شدند.
مراسمات امسال اول ماه مه در جهان
نشان داد که اتحاد و همبستگی طبقاتی بین کارگران و توده های زحمتکش در سراسر جهان رو
به رادیکالیزه شدن بیشتر و قطبی شدن با نظام سرمایه جهانی است. و طبقه کارگر جهانی
می رود با اتکاء به استراتژی و نیروی طبقاتی خود در جدال با حاکمیت سرمایه جهانی بتواند با سر دادن شعار " کارگران جهان
متحد شوید!" بازتاب عملی و برجستگی اش را در قدرت طبقاتیش در ماه مه های
سالهای آینده به نمایش بگذارد.
می
2014
کانون سوسیالیست های کارگری