سرمایه باز هم جنایت هولناک دیگری آفرید. و برگ دیگری از قساوت و آدمکشی برای سود آوری بیشتر و سیری ناپذیرش بر تاریخ سراپا ننگینش افزود. اینبار کارگران معدن طلای سفید آفریقای جنوبی مورد هدف تیراندازی قرار گر فته و به خاک و خون کشیده شدند. خبر کوتاه و اما براستی تکاندهنده بود.
در روز پنجشنبه ١٦ آگوست برابر با ٢٦ مرداد، نیروهای پلیس آفریقای جنوبی کارگران اعتصابی و مبارز "معدن پلاتین ماریکانا" را به رگبار گلوله بستند. طبق خبر خبرگزاری رویترز و به نقل از فرمانده عالی پلیس ٣٨ کارگر در این قتل عام کشته شدند و حدود ٢٠٠ نفر زخمی گشتند. این فرمانده پذیرفت که از قبل به افراد مزدور تحت فرمان خود اجازه داده بوده تا هر کاری که لازم میدانند انجام دهند تا به این اعتصاب خاتمه دهند. او با بیشرمی تمام از جنایت و آدمکشی انجام گرفته دفاع کرد. نیروهای پلیس پس از انجام کشتار بلافاصله با هلیکوپترها و نیروهای زمینی تقویت شدند، کارگران باقیمانده را محاصره کردند و ٢٥٩ نفر را دستگیر نمودند. یک مقام پلیس برای توجیه نمودن اعمال شنیع و سرکوبگر پلیس ادعا نمود که کارگران اعتصابی به سلاحهای سرد مسلح بوده اند، و حتی یک نفر از آنها طپانچه حمل میکرده است.
معدن پلاتین ماریکانا در ١٠٠ کیلومتری شمال ژوهانسبورگ واقع است و متعلق به شرکتی است به نام لانمین که به سرمایەداران انگلیسی تعلق دارد. ٣٠٠٠ کارگر متە کار سنگ این معدن در روز جمعه ٢٠ مرداد با خواست دوبرابر شدن دستمزد خود، که ٦٢٥ دلار در ماه میباشد، اعتصاب کردند. آنها بر روی تپەای مسلط بر معدن اجتماع نمودند و مطالبات خود را طرح نمودند. "اتحادیه سراسری معدنچیان"، که دولتی است، از اعتصاب حمایت نکرد. اما "انجمن اتحادیه معدنچیان و کارگران ساختمانی" پشتیبانی کامل خود را از کارگران اعتصابی اعلام نمود. این انجمن که یک سوم کارگران معدن را نمایندگی میکند اخیرا به دلیل اینکه " اتحادیه سراسری معدنچیان" بر علیه کارگران و از دولت حمایت می کند، از آن جدا شده است.
سلاخی کارگران و حمله به این شکل وحشیانه از همان اوائل شروع اعتصاب در دستور کار مزدوران و آدمکشان مقامات عالی رتبه دولتی و پلیس سرکوبگرشان بوده است شواهد و قرائن در طول چند روزه اعتصاب و مقاومت کارگران دال بر این واقعیت است. آنها قصد نداشته اند به پای میز مذاکره با نمایندگان کارگران بروند و به خواسته های کارگران گوش دهند. بهمین دلیل نیروهای پلیس از همان روز شروع اعتصاب بطور سازمانده و سیستماتیک در این حرکت نقش ایفاء نمودند. آنها کوشیدند با استفاده از باتوم، پرتاب نارنجکهای دود زا و گاز اشک آور تحصن اعتصاب کنندگان را درهم شکنند. طی شش روز کشمکش با کارگران، پلیس در انجام مقاصد ضد کارگری و سرکوبگرانه خود ناکام ماند و سرانجام دست به کشتاری زد که از دوره پایان آپارتاید در ١٨ سال قبل تا کنون در این کشور بی سابقه بوده است.
در همان صبح پنجشنبه زوکیسوا موبمبو Zukiswa Mbombo فرمانده عالی عملیاتی پلیس به رسانه ها گفت که پلیس امروز اعتصاب را به هر طریق ممکن میخواباند. به نقل از رویترز جوزف ماتونچوا Joseph Mathunjwa پرزیدنت "انجمن اتحادیه معدنچیان و کارگران ساختمانی" روز پنجشنبه در یک کنفرانس خبری چنین گفت: "من از کارگران خشمگین، که مورد تهاجم پلیس بودند، خواهش کردم که به طرزی مسالمت آمیز منطقه را ترک کنند. من به آنها اطلاع دادم که پلیس قصد کشتار شما را دارد. اطلاع روشن از این کشتار توسط پرزیدنت مذبور شاهد دیگری است که کشتار برنامە ریزی شده بوده است.
آفریقای جنوبی از زمره کشورهایی در جهان است که با وجود منابع سرشار طبیعی و ثروت هنگفت جزء فلاکت بارترین کشورهایی است که همیشه تحت استثمار کشورهای امپریالیستی بوده است و بالاترین سودهی را برای سرمایه داشته است. در واقع شرکت معدن لون مین که مرکز آن در لندن می باشد در آفریقای جنوبی استخراج پلاتین می کند و این شرکت ١٢ درصد از طلای سفید در سراسر جهان را استخراج می کند و سومین تولید کننده ی پلاتین در جهان است. ٨٠ درصد از ذخیره های پلاتین در سراسر جهان در افریقای جنوبی قرار دارند. این معادن از سودهی فو ق العاده ای برای بورژوازی بر خوردار است.
از سال ١٩٩٤ حکومت آپارتاید، بعد از یک مبارزه خونین و طولانی، برچیده شد و کنگره ملی آفریقا قدرت را بدست گرفت مردم امید زیادی به بهبود اوضاع معیشتی و سیاسی خود پیدا کردند. کارگران با این توهم که سیاهان با در دست گرفتن قدرت کنگره در راس هستند و شرایطشان رو به بهبودی خواهد گذاشت به هر شرایط سخت کاری و استثمار تن دادند. کارگران آفریقا اکنون متوجه شده اند بعد از این همه سال تلاش و کار طاقت فرسا هنوز در همان بیغولەهای دوره آپارتاید زندگی میکنند که اغلب از خدمات شهری و بهداشت و درمان هم بی بهره هستند. طی این مدت دولتهای امپریالیستی و سرمایەداران سفید قبلی با کمک دولت آفریقا در حالیکه فقط عدەای سرمایەدار سیاه پوست به آنها اضافه شدەاند سودهای کلانی را به جیب زده اند.
کارگران آفریقایی متوجه شده اند که نه تنها بهبودی در وضعیتشان حاصل نشده است بلکه با دوقطبی شدن بیشتر جامعه به اوضاع فلاکتباری دست یافته اند که برای تغییر آن چاره ای جز اعتصاب و خواباندن چرخهای تولید نیست. آنها آموختند که حتی توهمی به کارفرمايان همرنگ خود هم نداشته باشند و مبارزه بر علیه تمام کارفرمايان، کل طبقه سرمايه‌دار را مد نظر بگیرند و با اتحاد طبقاتی خود به عنوان بخش قابل توجه طبقه کارگر آفریقا در مقابل بورژوازی استثمارگر قد علم کنند.
آنچه امروز طبقه كارگرجهاني شاهد آن است تشديد بيكاری، بی حقوقی، كشتار جمعی ، تجاوز، جنگ و نابودی است. سرمایه داری جهانی با سیطره جهانی اش و صدور سرمایه به اقصی نقاط دنیا تلاش نموده سرمايه هايش را گسترش دهد و نتیجه آن تا به امروز استثمار و فلاكت روز افزون برای طبقه کارگر بوده است. اکنون که این نظام جهانی سرمایه داری در اوج گندیدگی و اضمحلال بسر میبرد و با بحرانهای عظیم اقتصادی-سیاسی روبرو است، برای برون رفت از این بحران چاره ای جز این نمی بیند که بار بحران را بدوش کارگران و زحمتکشان بیاندازد. کارگران معدن آفریقای جنوبی به عنوان یک بخش سود آور از طبقه کارگر جهانی به اجبار متحمل جبران این بار بحران سرمایه شده اند. باید یادآوری کرد که معدن پلاتین ماریکانا بزرگترین معدن پلاتین (طلای سفید) آفریقای جنوبی و سومین معدن بزرگ دنیا از این نوع است. معدنچیان پلاتین در میان کم مزد ترین کارگران در آفریقای جنوبی قرار دارند. از پایان رژیم آپارتاید تا کنون تغییرات بسیار کمی در شرایط کار و زندگی آنان حاصل شده است. یک بنیاد غیر دولتی، که فعالیت و نظارت در معدنها را تحت بررسی دارد اعلام کرد که شرکت لانمین به عدم رعایت ایمنی و تحمیل شرایط وحشتناک کاری بر کارگران معروف است. این بنیاد یادآوری کرد که کارگران این شرکت در بیغولەهائی زندگی میکنند که از داشتن برق و سایر خدمات مناسب محرومند و به این دلیل خانوادەهای کارگری و بویژه کودکان از امراض گوناگون رنج میبرند. اعتراض و اعتصاب کارگران معدن به وضع موجودشان نه تنها بر این متن شکل گرفته است بلکه باعث شده آگاهی طبقاتی آنها ارتقاء یابد. آنها مصمم اند مبارزه برای بهبود شرایط کار و زندگی را به مبارزه سیاسی برای تامین شرکت در سرنوشت خود و داشتن حق اعتصاب و تشکل ادامه دهند. یکی از آنها به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت: "با این جنایات ما دست از مبارزه خود برنمیداریم. این کشتار ما را از این واقعیت آگاه کرد که بمبی ساعتی زیر ما گذاشتە اند که باید آنرا خنثی کنیم"
نظام سرمایه حاکم بر آفریقای جنوبی، با بسیج نمودن دستگاه کشتار پلیسی و ظاهر شدنشان در محل اعتصاب کارگران دقیقا از میزان پتانسیل کارگران اعتصابی با خبر بوده و بر این آگاه بود که ادامه این اعتصاب چه مضرات مالی بر سرمایه وارد نموده و انعکاس این حرکت و تاثیرات آن بر جنبش کارگری جهانی، سرمایه داری جهانی را با خطر جدی مواجه خواهد نمود. به همین دلیل تصمیم آنها بر این شد که با برخورد نظامی و به خاک وخون کشیدن کارگران نه تنها فضای رعب و وحشت ایجاد نمایند بلکه هر چه سریعتر این حرکت عظیم را بخوابانند. زوما رئیس جمهور آفریقای جنوبی خیلی حیله گرانه در رابطه با رخ دادن این فاجعه اظهار کرده که از این رویداد متاسف و شوکه است اما هیچ موضعی در قبال رفتار پلیس نگرفته است. زوما که خود را آماده انتخابات کنگره ملی آفریقا در ماه دسامبر میکند، با انتشار بیانیه‌ای گفته است: « ما در قوانین دمکراتیک خود به اندازه کافی فضا برای حل اختلافات از طریق گفتگو داریم و نباید کشمکش‌ها را با قانون شکنی یا خشونت و آزار همراه سازیم.» البته این برخورد زوما کاملا آگاهانه است، می خواهد کارگران را دچار این توهم نماید که برخورد طبقاتی از جانب طبقه سرمایه دار که خود او هم جز آن و از طراحان این نقشه پلید وشوم بوده نبوده بلکه این حرکت ضد کارگری و وحشیانه فقط از جانب پلیس بوده است. او می خواهد سیستم حاکم سرمایه آفریقا را به این شیوه تبرئه نماید.
آخرین خبر حاکی از این است که: Thandi Modise تاندی مودیس، فرماندار شمال شرق آفریقا در رابطه با کشته شدن کارگران معدن و دو پلیس کشته شده اظهار تاسف نموده است و او اظهار می دارد "ما چنین روی دادهایی را، به ویژه در کشوری که در آن جنبش کارگری در سطح عالی سازمانی وجود دارد نمی پذیریم. ما اتحادیه های کارگری با تجربه سال های بسیار در سازمان دادن کارگران، در چارچوب قوانین کار کشور، داریم. امروز، افکار ما بیش از همه نزد خانواده هایی است که جان عزیزان خود را از دست دادند."
جاکوب زوما، رئیس جمهور این کشور، یک هفته عزای عمومی در همدردی با خانواده های قربانی و دوپلیس کشته شده اعلام کرده است. قرار شده همچنین حمایت مالی از خانواده های کارگران مقتول بعمل بیآید. همزمان با این اعمال خیرخواهانه که بورژوازی آفریقای جنوبی می خواهد در مورد این جنایت مرتکب شده انجام دهد، مسئولان شرکت «لونمین» معدنچیان اعتصابی در آفریقای جنوبی را تهدید کرده اند که در صورت برنگشتن به محل کار در روز دوشنبه، اعتصاب کنندگان را اخراج می کنند. این برخورد تهدید آمیز و خصمانه در رابطه با اخراج کارگران اعتصابی نشان از این دارد که کشتار کارگران معدن پلاتین ماریکانا نه تنها با طرح و برنامه انجام گرفته است، بلکه اظهار تأسفهای یک بخش از بورژوازی حاکم بر آفریقای جنوبی بخصوص پیشنهاد زوما رئیس جمهور در رابطه با انجام مذاکره کاملا عوام فریبانه است. صاحبان سرمایه با استفاده از نیروهای سرکوبگر پلیس برای خواباندن و به شکست کشاندن این اعتصاب فقط به اولتیماتیم اکتفا ننموده ، می خواهند با زهر چشم گرفتن از کارگران و برگ برنده را در دست داشتن در مقابل اتحاد و مقاومت آنها اخراج ٣٠٠٠ کارگر را صادر نمایند.
از نظر صاحبان سرمایه تجمع کارگران معدن و اعتراض بر علیه وضعیت غیر انسانیشان این محسوب میشود که کارگران قانون را شکسته‌اند؛ کارفرمايان قانونا مجازند که گرد هم جمع شوند و علنا در مورد راههای پايين آوردن دستمزدهای کارگران و چگونگی توطئه و حمله به کارگران بحث کنند. ولی کارگران اگر به يک موافقت مشترک برسند و برای تغییر شرایطشان حرکت جمعی نمایند مجرم محسوب ميشوند! فاجعه کارگران معدن پلاتین ماریکانا یادآور حمله حکومت مزدور سرمایه جمهوری اسلامی به کارگران معدن خاتون آباد و اعتصاب سراسری کارگران معدن اسپانیا و برخورد نظامی بورژوازی اسپانیا به کارگران می باشد. آنچه مسلم است، طبقه کارگر جهانی برای بهبودی اوضاع خود و دست یافتن به قدرت راهی جز متحد شدن ندارد ، چرخ استثمارگرانه سرمایه داری تنها با اتحاد طبقاتی کارگران ودرهم شکستن دولت سرمایه توسط آنان از حرکت بازمی ماند. در شرایطی که سرمایه داری شمشیر را از رو بسته و بار بحرانش را بر دوش کارگران و مردم زحمتکش می اندازد کارگران سوسیالیست تنها با متحد شدن خود و طبقه اشان می توانند یورش سرمایه را به عقب برانند واز تکرار مکرر تاریخ کشتارکارگران جلوگیری کنند.
کانون سوسیالیست های کارگری
