تنظیم : شروین رهاـ اکتبر2012
1. درچند ماه گذشته تمرکز بیشتری بر سربحران حوزه یورو و جلوگیری از هم پاشیدن آن در میان محافل سرمایه داری اروپا شده است وخصوصن با استقرار نماینده گان ترویکا در یونان به عنوان اولین کشوری که امکان خروجش ازاتحادیه اروپا بالاست مباحث زیادی صورت گرفته است. چند ماه پیش رئیس بانک مرکزی اروپا اعلام کرد که بحران به این زودی ها حل نشده ودر صورتی که اقداماتی صورت نگیرد از هم پاشیده گی اتحاد کشورهای حوزه یورو حتمی خواهد بود . اکنون درکناراعمال سیاست های ریاضتی که با زور وفشار صورت می گیرد طرحهایی نیز به عنوان راه حل خروج از افزایش بحران به اجرا گذاشته می شود. طرح فدرالیسم در اتحادیه یکی از آنهاست که بزودی به جزئیات آن باید پرداخت. در زیرگزارشی را ملاحظه می کنید که بخشی از عواقب خروج یونان از منطقه یورو را ترسیم می کند.
خروج یونان ازمنطقه یورو اشتغال در سراسر اروپا را نابود می کند.
( روزنامه یونگه ولت ، شماره 204،شنبه 1 سپتامبر2012)
کارشناس سازمان جهانی کاراعلام کرد:
چنانچه یونان کشورهای پول واحد یورو را ترک کند بیکاری وحشتناکی گریبانگیر اروپا خواهدشد.
جدایی یونان ازکشورهای اروپایی با پول واحد یوروبر اساس ارزیابی بمیزان وحشتناکی بیکاری را افزایش خواهد داد. در این حالت میزان متوسط بیکاری در هفده کشور عضو یورو سه بار نسبت به سال قبل که سیزده درصد بود بیشتر خواهد بود.( بر طبق اظهارات کارشناس سازمان جهانی کارآقای ایکهارد ارنست در گفتگو با روزنامه آلمانی زود دویچه زایتونگ روز جمعه)
بر طبق نتایج آقای ارنست بیکاری در آلمان تا سال 2014 در مقایسه با سال 2011 حدود 9 درصد افزایش خواهد یافت و سالها بر همین منوال رشد خواهد داشت واین بیکاری خصوصن جوانان را در بر می گیرد. برطبق محاسبه سازمان جهانی کارجدایی یونان ازمنطقه یورو نتایج فاجعه باری را برای کشورهای اسپانیا و پرتقال در رابطه با افزایش بیکاری در بر خواهد داشت . در این سناریو اسپانیا تا سال 2014 می بایست روی 27.7 درصد بیکار حساب کند و بیکاری در میان جوانان تا 51.3 درصد افزایش خواهد یافت. در پرتقال نیز جوینده گان کار در مقایسه با سال 2011 تا 6 درصد افزایش خواهند یافت .
درخواست خروج یونان از منطقه پول واحد یوروطی هفته های گذشته از طرف حزب سوسیال مسیحی آلمان چندین بار تکرار شد. همچنین آقای فیلیپ روسلر وزیر اقتصاد روز پنج شنبه بر اظهاراتش تاکید کرد که خروج کشورهای مقروض از حوزه یورو مایه ترسی نخواهد شد . بر اساس تخمین کارشناس سازمان جهانی کار از هم پاشیدن حوزه یورو بدون چون و چرا در آلمان میزان بیکاری را تا سال 2014 بالای 11.3 درصد خواهد رسانید. در فرانسه بمیزان 17 درصد و در اسپانیا حتی تا 37 درصد خواهد رسید . آقای ارنست اظهار داشت که از هم پاشیدن حوزه یورو برای جوانان اروپایی یک فاجعه خواهد بود.
2. با عروج مجدد بحران اقتصاد ی در جهان که از بنگاههای مالی سرمایه یعنی بانک ها و بازار بورس و اوراق بهاءدارشروع شد خیلی سریع تمام بخش های دیگر سرمایه را در برگرفت. سرمایه داری چین که با تولید بالایی از کالاها ی صادراتی بوسیله نیروی کار ارزان درجهان رقابت آزاد سرمایه بیشترین سود را به جیب زد دچارقاعده بحران اقتصادی شد و صادرات و میزان تولیدش دچار رکود گردید. گزارش زیر گوشه ای از رکود اقتصادی غول صادرات رابه نمایش می گذارد که هم پای سایررقیبان با اتکاء به سیاست های ریاضتی به مقابله بحران حاضر می رود.
چین در رکود اقتصادی
(یونگه ولت یازده سپتامبر 2012)
بحران یوروقدرت اقتصادی چین را به رکورد می کشاند. واردات کاهش می یابد. فروش کالاها در خارج کاهش می یابد. تولید مثل سابق بالا نیست. رد پای بحران در چین دیده می شود. از رشد اقتصادی سال 1990 دیگر خبری نیست. دلیل اصلی نیز بحران یورو است و این مشکلات صادراتی برای چین بوجود آورده است. از زمانیکه حکومت چین ریاضت اقتصادی را اعلام کرد فشار بر بانک مرکزی افزایش یافت. برای کشورهای با رشد اقتصادی سریع ارقام جدید قابل تامل است: طوری که ادراره گمرک در 2 شنبه 10 سپتامبر اعلام کرد واردات دو و شش درصد کاهش پیدا کرده است. این اولین سقوط پس از ماه ژانویه است. آقای آنالیت زانگ زی وی از طرف اداره مالیات نومورای ژاپن معتقد است این برای دولت یک خطر جدی است. بر اساس نظر کارشناسی آلمانی نیز وضعیت چین در رابطه با کارخانه های فولکس واگن و آئودی در وحله اول مربوط است .صادرات چین در حال حاضر دقیقن یک چهارم تولید ناخالص ملی کاهش دارد. غول صادرات جهانی تا کنون ضعف اتحادیه اروپا را بعنوان طرف معامله رفع می کرد و اکنون در اروپا خیلی از کشورها بخاطر بحران اقتصادی رشد تولید ناخالص ملی شان نه رشد بلکه کاهش یافته است. صنایح چین به همین خاطر با احتیاط تولید می کنند. اگر چه در حال حاضر نسبت به ماه آگوست هشت و نه درصد بیشتر تولید می شود ولی این پایین ترین نرخ رشد اقتصادی از ماه مه 2009 است که در نتیجه بحران مالی شامل حال صنایع چین هم می شود.
دولت چین برای سال جاری فقط روی رشد هفت و نیم درصدی حساب می کند که این رقم از سیزده سال قبل تاکنون افزایشی را نشان نمی دهد . بخاطر رکود اقتصادی دولت چین اکنون در پکن بسته ریاضت اقتصادی را به تصویب رسانیده است . کمیسیون برنامه ریزی دولت هفته گذشته چراغ سبزی برای اعلام ورشکستگی 60 پروژه با حجمی بالغ بر 124 میلیارد یورورا نشان داد . این رقم یک چهارم میزانی است که دولت پکن در بحران مالی 2008 هزینه کرد که ازآن می توانست بطور مثال 13 اتوبان و فرودگاه و بندرساخته شود. یک رشد هفت و نیم درصدی زیر خط اقتصادی که با آن بتواند از بیکاری و نارضایتی اجتماعی جلوگیری کند.
3. طومار امضای کارگران در ایران
اخیرن کارگران استان قزوین طوماری با 3 هزار امضا را برای وزیر کار فرستادند و پیشتر طوماری از کارگران ایران با داشتن 20 هزار امضا برای وزیر کار ارسال شده بود. این امضاها با توجه به وضعیت فلاکت باری است که بر زندگی کارگران در ایران حاکم شده است. در رابطه با اعلام خبر ارسال طومارامضاها در سایت های اینترنتی اظهار نظرهای متفاوتی ارائه شده است. در این اظهار نظرها سه روش برخورد عمومن در رابطه با موضوع پیشنهاد شده است که کارگران امضا کننده می بایست به عنوان مخاطب در نظر بگیرند. یک روش آن را مثبت ارزیابی کرده و خواهان حمایت بدون قید و شرط این حرکت شده اند. دومی ضمن تائید حرکت های اعتراضی منجمله طومار این را کافی ندانسته وحرکت بسوی تشکل های کارگری را پیشنهاد کرده است. سومی اصولن چنین حرکت هایی را منفی دانسته است وکارگران را ازآن برحذر داشته است .
از همین سومی شروع کنیم که البته یک نسخه دارند و برای همه دردها تجویز می کنند. فعالین لغو کار مزدی نامی است که بر خود نهاده اند ( البته اسم بی ربطی هم بر خود گذاشته اند چرا که در جنبش واقعی چا پایی ندارند. در جنبش جاری کارگری برای پیشرفت جنبش هیچ ابتکاری ندارند، سنگ بزرگ لغو کار مزدی را برداشته اند که در واقع به جایی نزنند. تکرارمکررات لغو کار مزدی برای کارگر پیشروی که برای رهایی طبقه اش دارد مبارزه می کند چنان خسته کننده و کسل کننده است که حالش را بهم می زند . اینها دراطاق های خود نشسته اند که از دیگران فول بگیرند و خودشان را عاری از خطا نشان دهند . آنکس که کار نمی کند خطا هم نمی کند مصداق حال اینهاست . فعالین لغو کار مزدی نه کارمی کنند و نه مزدی را قادرند لغو کنند. کارگران به صورت طبقه ای اجتماعی قادر خواهند بود سوسیالیست را بنا نهند وآن هم نه از امروز تا فردا در مبارزه ای طبقاتی که از راههای پر پیچ و خم می گذرد. اشکال مختلف مبارزه درجنبش کارگری وجود دارد و می بایست آن را سبک و سنگین کرد که کدامیک می تواند قدمی رو به جلو برای پیشرفت مبارزه طبقاتی بر علیه سرمایه داری باشد. متد مارکس برای لغو کار مزدی نه از اطاق های دربسته و قرنطینه بلکه از درون مبارزه طبقاتی زنده و جاری و برای ارتقای آن نشات گرفته و این را واقعیت تاریخ مبارزه ضد سرمایه داری نشان داده است وهیچ شباهتی با ایده « فعالین لغو کار مزدی ندارد» . کارگرانی که برای افزایش دستمزد و سایر خواست ها طومار امضا داده اند از نظر اینها می بایست مستقیمن سرلغو کار مزدی می رفتند. روش اینها بی پاسخی در مقابل مبارزه کارگران در متحقق کردن خواست هایشان و در نتیجه انداختن آنان به دامن انواع روش های راست در جنبش کارگری وبورژوایی است .
روش اولی که به امضای کارگران و تهیه طومار به وزارت کاربرای بیان خواست هایشان بدون چون وچرا مهرتایید زده اند روش گرایش راست درجنبش کارگری است. آنها به واقیعات نیاز کارگران واقفند ( بر خلاف روش اولی ها ) ولی به همانی که هست بسنده می کنند. روش آنها تمکین به نوعی از مبارزه کارگری است که در تنگنا قرار گرفته اند. کارگران اگرخواست خویش را قانونی بیان کنند ، تشکل خویش را در چهارچوب قانون بخواهند مورد حمایت این ها هستند. استبداد سرمایه داری این ها را به روش های لیبرالی و سوسیال دموکراتی در میان کارگران قانع می کند وفعالین کارگری به حمایت از این روشها را ترغیب می کنند. مبارزه کارگران برای خواست هایش در نزد اینها مبارزه ای قطره ای است که شاید روزی دریا شود غافل از این که اگر این روش ها مبارزه ای طبقاتی ضد سرمایه داری پشتش نباشد ملاخور خواهد شد همان طور که در تاریخ مبارزه کارگری بارها تکرار شده است . درمقام مبارزه کارگران حتی برای دستیابی به کوچکترین خواست هایشان روش این ها در بهترین حالت سمی رفرمیستی است که مانع چرخیدن مبارزه طبقاتی کارگران می گردد .
