جمهوری اسلامی سرمایه داری که در مقابل اعتصابات و اعتراضات پرشکوه کارگران نیشکر هفت تپه، فولاد اهواز، رانندگان کامیونها، تحصن های معلمین، بازنشستگان، دانشجویان … و مقاومت سرسختانه سندیکای شرکت واحد در تقابل با سندیکا سازی دولتی مستاصل و هراسان مانده، تنها راه چاره خاتمه دادن به این اعتراضات را کماکان در دستگیری، زندان و شکنجه جستجو میکند. مزدوران سرمایه داری اسلامی در به بند کشاندن، شکنجه و آزار فعالین کارگری هدف خاموش کردن اعتراضات وسیع و اجتماعی جاری را در سر میپرورانند. غافل از اینکه هجوم فاشیستی برعلیه جنبش کارگری و دیگر جنبش های اجتماعی دیگر کارساز نیست.
امروز هزاران کارگر نیشکر هفت تپه، فولاد اهواز … با حمایت میلیونها انسان زحمتکش دیگر شعار ” نان، کار، آزادی و اداره شورایی” را سر داده؛ مسائل و خواسته های جنبش کارگری را به مسائل و خواسته های محوری کل جامعه تبدیل کرده و طنین صدای آنها در سطح ایران و جهان انعکاس یافته است. قطعا برای حکومت سرکوبگری که در میان دریایی از نارضایتی توده های کارگر و زحمتکش قرار گرفته است، تابِ تحمل چنین اعتراضات و اعتصاباتی که توانسته همبستگی و اتحاد بین جنبش کارگری و سایر جنبشهای اجتماعی را ایجاد نماید، را نخواهد داشت. این نیرو با مبارزه و قد برافراشتن خود به جامعه امید داده است، لذا با تهدید و دستگیری فعالینش براحتی کنار نخواهد زد.
اعتراضات، اعتصابات و مبارزه ای که جو استبدادی چهار دهه حکومت سرمایه داری در ایران را شکسته، و اعتماد و باور به نیروی طبقاتی را تا جایی به طبقه کارگر بر گردانده، که کارگران با سازمان دادن خود و نیروهای متحدشان کلیت نظام سرمایه داری را مورد تهاجم قرار داده اند. حقیقت چنین است که قدرت کارگران و زحمتکشان، آن زمان که به سلاح آگاهی و سازماندهی مجهز شود، می تواند معادلات جامعه را به نفع کل آحاد جامعه تغییر دهد. این نیرو در حال شکل گیری و سازمان یابی بیشتر است و ترس و وحشت رژیم سرمایه از اوجگیری و گسترش مبارزات اجتماعی جاری که مبادا حکومت اسلامی ایران را به زیر بکشند.
اما حاکمیت اسلامی غافل از اینکه این مبارزه در تداوم هر روزه اش دهها و صدها نیرو گرفته و با گسترش دامنه مبارزات و همبستگی طبقاتی اش، مبارزین بیشتری را در تداوم راهش پرورش خواهد داد. این جنبش اجتماعی گشته و رژیم با زندان و شکنجه فعالین کارگری این جنبش راه بجائی نخواهد برد. کما اینکه این دستگیرها، نیرویهای مبارزاتی موجود در میدان را مصمم تر می نماید که تا کسب مطالباتشان و آزادی هم طبقه ای های زندانیشان از پای نشینند و این خواست را به خواست میلیونها کارگر دیگر تبدیل نمایند. حکومت با این دستگیریها، تنها بادی کاشته است که حاصل آن توفان خواهد بود. اتحاد و همبستگی بین بخش های مختلف کارگری و دیگر نیروهای اجتماعی هرروز وسیعتر و محکمتر میشود. صف عظیمی در مقابل کلیت رژیم سرمایه داری در ایران قد علم میکند که توان اداره و هدایت جامعه را به نفع اکثریت جامعه داراست.
هیچکدام از شگردهای نظامگندیده سرمایه داری در ایران، نمی تواند اختلالی در اراده طبقاتی کارگران ومتحدینش نسبت به آرمانهای والایشان که برایش بهای سنگینی داده اند، ایجاد کند.
پیش به سوی ایجاد شوراهای کارگری و مردمی!
کانون کارگران سوسیالیست
